Wafia's muzikale reis begon in Nederland, waar ze de eerste twaalf jaar van haar leven doorbracht, nadat haar ouders uit Syrië vluchtten. De zanglessen die ze daar volgde, legden de basis voor haar carrière en lieten haar de kracht van muziek ontdekken.
Ze begon haar muzikale talent online te delen en werd in 2015 ontdekt met haar virale cover van Mario’s ‘Let Me Love You’, die Pharrell Williams uitlichtte in zijn Beats1-show. Haar muziek werd daarnaast gedeeld door Jaden Smith en Kylie Jenner, wat haar carrière een enorme impuls gaf. Dit leidde uiteindelijk tot haar EP ‘Good Things’, die door NPR werd geprezen als de “perfecte soundtrack voor de pandemie.”
Iets meer dan vier jaar later presenteert Wafia ‘Promised Land’, een diepgaande zoektocht naar een thuis, gevormd door haar ervaringen als queer Arabische vrouw. Wafia weet als geen ander hoe het is om je af te vragen waar ‘thuis’ is. Na haar geboorte en opvoeding in Nederland, verhuisde ze met haar gezin naar Nieuw-Zeeland, vervolgens terug naar Nederland, en uiteindelijk naar Australië.
Hoewel ze momenteel in Australië woont, wil Wafia met dit nieuwe album bewust de verbinding leggen met Nederland, haar “echte thuis”, waar ze voor het eerst in aanraking kwam met muziek. Ze is erg dankbaar voor de ervaringen die ze in Nederland heeft opgedaan en wil met dit album ook de positieve aspecten van immigratie benadrukken. Wafia’s verhalen weerspiegelen niet alleen haar zoektocht naar identiteit, maar ook de schoonheid en veerkracht die voortkomen uit het leven tussen verschillende culturen.
Naast de aankondiging van ‘Promised Land' brengt Wafia vandaag ook de dromerige single 'Say It To The Moon' uit. Deze track is een eerbetoon aan haar jongere zus, die samen met hun ouders in Australië woont. Wafia besloot haar een nummer te schrijven vanuit het perspectief van de maan — een symbool van de band die zij delen, zelfs vanuit verschillende hoeken van de wereld.
“This is a song I wrote inspired by all the nights my little sister tried to call me from Brisbane while I was in LA but she didn’t quite understand time zones. I wanted to write her something from the perspective of the moon, in a way that made her feel like I was always listening and always there,” zegt Wafia.
